Η δημοσιογραφική μας ομάδα βρέθηκε στο οργανωμένο Σπήλαιο Διρού στην ανατολική Μάνη. Αφού αφήσαμε πίσω μας την υπέροχη Αρεόπολη το Σάββατο πρωί, που θα μιλήσουμε σίγουρα κάποια στιγμή γι΄ αυτόν τον υπέροχο τόπο με υπέροχους ανθρώπους και απίστευτη ομορφιά, σε δέκα λεπτά περίπου ήμασταν στο χωριό Διρός και κατηφορήσαμε για το σπήλαιο. Εύκολη, άνετη και πανέμορφη διαδρομή. Φτάσαμε 11:15 το πρωί και σταθήκαμε στην σειρά για εισιτήρια. Αφού περιμέναμε πάνω από 10 λεπτά και έχοντας μπροστά μας 8 άτομα με παρέες και πίσω μας αλλά 10 πάλι με παρέες, μας είπαν πως τα εισιτήρια για την περιήγηση με βάρκα έχουν τελειώσει και μπορούμε με τα πόδια να δούμε ένα πολύ μικρό μέρος.
Να τονίσω πως κάθε από τα άτομα που ήταν στην σειρά είχε από ένα έως και έξι άτομα παρέα και βρεθήκαμε περίπου 70 άτομα χωρίς εισιτήρια στις 11:30 το πρωί! Ζητήσαμε να βγάλουμε εισιτήρια για την επόμενη ημέρα αλλά μας είπαν πως δεν γίνεται, κάποιοι είχαν κάνει κράτηση απο το ίντερνετ και η απάντηση είναι πως δεν λειτουργούν την σελίδα και δεν τα βλέπει κανείς! Είπαμε δεν πειράζει και πως αύριο θα έρθουμε νωρίς το πρωί ώστε να κάνουμε την διάσημη βαρκάδα, που αυτός ήταν ο σκοπός της επίσκεψής μας στην περιοχή! Ο χώρος γενικά μία θλίψη με παρατημένα μηχανήματα και σκόρπια οικοδομικά υλικά παντού.
Την επόμενη μέρα σηκωθήκαμε από τις 8:00 και αφού ήπιαμε ένα γρήγορο καφέ φύγαμε με τον φόβο μην δεν προλάβουμε πάλι γιατί την Κυριακή έχει περισσότερο κόσμο συνήθως από ότι μάθαμε την προηγούμενη μέρα στο Γύθειο, όπου πήγαμε. Είπαμε, αφού δεν μπορέσαμε να πάμε στο σπήλαιο, ας πάμε εκεί βόλτα για φαγητό. Και το βράδυ στην Αρεόπολη πάλι μας είπαν να πάμε πολύ νωρίς αν θέλουμε να το δούμε! Και αφού οι συμβουλή ήταν κοινή από Γύθειο και Αερόπολη, όπως κοινή ήταν και η πικρία στο πρόσωπα τους όταν μίλαγαν για σπήλαιο, είχαμε μία αγωνία μήπως και δεν προλάβουμε πάλι.
Φτάσαμε 8:50 και είχε αρκετή ουρά για πρωί. Σταθήκαμε στην σειρά και έπειτα από 15 λεπτά έφτασε επιτέλους η σειρά μας. Έξι άτομα εκ των οποίων δύο μεγαλόσωμα. Πληρώσαμε 15€ το άτομο. Ούτε λίγα ούτε πολλά θα έλεγα. Τα αξίζει σίγουρα σε σχέση με το απλό εισιτήριο με τα πόδια. Κατεβήκαμε στο κάτω πάρκινγκ που εκείνη την ώρα με λίγη δυσκολία έβρισκες θέση. Εμείς, ενώ είχαμε δύο αυτοκίνητα, κάτω κατεβάσαμε το ένα ώστε να μην πιάσουμε δύο πάρκινγκ. Περιμέναμε στην σειρά για να μπούμε και εκεί άρχισαν τα όργανα που λέμε σαν λαϊκή έκφραση!
Αν γνώριζες κάποιον υπάλληλο, επικαλούμενος το όνομά του είχες προτεραιότητα, αν είχες χαιρετίσματα από κάποιον γνωστό τους πάλι είχες ευνοϊκή μεταχείριση και μάλιστα χωρίς ίχνος φοβίας μήπως κάποιος πει κάτι. Έγιναν δύο διαμαρτυρίες από άλλους επισκέπτες μέχρι να έρθει η σειρά μας. Όταν επιτέλους μετά από 30 λεπτά αναμονής μπήκαμε στον προθάλαμο μας περίμενε άλλη έκπληξη! Ενώ ήμασταν παρέα έξι άτομα και μας άρμοζε μία βάρκα, τόσες θέσεις έχει για ενηλίκους και βάζουν μέχρι οχτώ όταν έχει παιδιά, ήθελαν να μας χωρίσουν για να εξυπηρετήσουν πάλι κάποιον “γνωστό” και αναγκαστικά περιμέναμε εκεί αλλά δέκα λεπτά.
Επιτέλους ξεκινάμε και αφού είχαμε δει αρκετά αρχίσαμε ερωτήσεις στον βαρκάρη! Πολύ καλό παιδί, ντόπιος που ήξερε το σπήλαιο όπως ξέρουμε εμείς το σπίτι μάς! Μας είπε, με δυσκολία στην αρχή, για τα χάλια του σπηλαίου που δεν ενδιαφέρεται η πολιτεία, με τα λεγόμενα τα δικά του, για την κατάσταση αυτή. Εμείς όμως από την εμπειρία μας καταλάβαμε άλλα πράγματα οπότε και οι ερωτήσεις ήταν συγκεκριμένες που στο τέλος από τις απαντήσεις που μας έδωσε και ο ίδιος άλλαξε γνώμη! Δεν φτάνει το βλέμμα τις πολιτικές εκεί κάτω και έχει γίνει τσιφλίκι ορισμένων. Και να μπούμε σε κάποιες λεπτομέρειες. Τα έργα έχουν μείνει στα μισά και γι΄αυτό αυτό το χάλι από την πρώτη ματιά. Στο ταμείο ένα άτομο. Στον προθάλαμο ένα άτομο και στις βάρκες μόνο 11. Παντού έλλειψη προσωπικού!
Στο κυλικεία ουρά ατελείωτη. Βάρκες από το παλιό ΠΑΣΟΚ, 25 ετών και βάλε. Φύλαξη του χώρου πουθενά. Καταστροφή του χώρου και υποβάθμιση! Σκουπίδια στην διαδρομή με τα πόδια και εξωτερικά του χώρου παντού. Παρατημένο το έργο, σε όλα τα σημεία θυμίζει εργοτάξιο. Πρέπει να γίνουν πολλά και άμεσα γιατί το ζητάνε οι ντόπιοι πρώτα απο όλα και έπειτα ο τουρισμός! Έχουν πάνω από 500 άτομα να εξυπηρετήσουν και θα μπορούσαν τουλάχιστον 2000 όπως κάποτε. Το σημαντικό που πρέπει να γίνει ΆΜΕΣΑ είναι η φυλαξη της διαδρομής με τα πόδια που δεν έχουν αφήσει κανένα σταλαγμίτη και σταλακτίτη που δεν έχουν σπάσει με χέρι ή και με το πόδι ακόμα με σκοπό να αφαιρέσουν κάποιο ενθύμιο. Έχουν σπάσει τα πάντα! 130 χρόνια το ένα εκατοστό! Μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο οι ανεγκέφαλοι επισκέπτες αφαιρούν εκατομμύρια χρόνια! Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα ίσως γιατί δεν έχει να κάνει με την διαφήμιση ή δυσφήμιση του χώρου, ούτε με την αξιοποίηση αλλά με το φυσικό περιβάλλον που καταστρέφουν οι επισκέπτες καθημερινά. Η βόλτα υπέροχη και σπήλαιο είναι απίστευτο. Η κάμερα δεν μπορεί να μεταφέρει ούτε το 10% της ομορφιάς του.
Ανάμικτα συναισθήματα μας άφησε και είπαμε να μην το αφήσουμε έτσι! Δεν χρειάζεται να πω πως οταν βγήκαμε τα εισιτήρια ειχαν εξαντληθεί! Η βόλτα δεν είναι ούτε 30′ οπότε καταλαβαίνετε ότι πρέπει να πάτε πολύ νωρίς. Το βράδυ με την βόλτα, είπαμε να κάναμε και την έρευνα μας. Όλα μα όλα τα σχόλια από τους ντόπιους και περισσότερο από τους επαγγελματίες αρνητικά και με παράπονο. Τα σπήλαια είναι ό,τι καλύτερο έχουμε να δείξουμε ώστε να φέρουμε κόσμο στην περιοχή μας, αυτά μας έδωσαν την ευκαιρία να φτιάξουμε και τα υπόλοιπα τουριστικά σημεία στην περιοχή.΄Οσο υποβαθμίζονται τόσο θα χάσει η περιοχή τον τουρισμό και θα πάμε πίσω σε χρόνια που τα χωριά μας τα ήξεραν μόνο ντόπιοι! Είναι το μόνο φυσικό σημείο που από την αρχή βοήθησε να αναδειχτεί η περιοχή σε όλο τον κόσμο! Δεν έχουμε κάτι άλλο να δείξουμε τόσο ξεχωριστό. Εδώ που τα λέμε παραλίες και γραφικά σοκάκια είναι γεμάτη η Ελλάδα αλλά και η Ιταλία. Λόγια που ακούσαμε από ντόπιους με μεγάλη θλίψη και παράπονο στα μάτια τους! Το πιο ωραίο σχόλιο ήταν πως η πολιτεία επιδοτεί τα σίριαλ για να αναδείξουν την Μάνη και όχι τον τόπο μας, τα λεφτά τα τρώνε στην πρωτεύουσα να μας κάνουν σίριαλ στην τηλεόραση, δύό δύο τα βάζουν, εδώ γελάσαμε αλλά όταν το ψάξαμε είδαμε πως έλεγαν αλήθεια! Τα δύο σίριαλ που παίζουν στην ελληνική τηλεόραση και αφορούν την περιοχή, έχουν πάρει κρατική επιδότηση για να γίνουν! Αν είναι δυνατόν να μένουν τα δημόσια έργα πίσω και να προχωράνε τα τηλεοπτικά έργα, Ελλάδα 2024. Η ομορφιά του σπηλαίου αποζημιώνει την θλίψη που επικρατεί στον χώρο αλλά δεν φτάνει αυτό…